Logos Multilingual Portal

Select Language



Karl Heinrich Marx (1818-1883)
He was born in Trier, Germany, in 1818. He studied law in Bonn and Berlin, but he was especially interested in history and philosophy, in particular in relation to Hegel and Feuerbach. For a while he was the editor of a magazine of radical tendencies, the "Rheinische Zeitung". After its closure, he moved to Paris (1843), where he became a communist and a revolutionary, and then to Brussels (1845). In the meantime, in 1843 Marx married Jenny von Westphalen.
In collaboration with Engels, whom he had met in Paris in 1844, in 1848 he finished writing The Communist Manifesto, in which they attacked the state as a means of oppression. He was expelled from Brussels, so he settled in London, where he studied economy and wrote the first volume of his main work, Das Kapital (1867, two further volumes were added in 1884 and in 1894). He was one of the most important participant in the First International, from 1864 until its end in 1872. The last decade of his life was characterized by many health problems. He is buried in Highgate Cemetery, in London.
Marx is one of the most important socialist thinkers to emerge in 19th century. His ultimate concern was with human freedom and capitalism he considered as being the greatest enemy to this freedom. He is also known for his materialistic view of history.
One of Marx' most often quoted assertion is that "religion is the opium of the people."


links:
 - The Marx and Engels Internet Archive

askatasun jakin bat zalantzan jartzen denean, askatasuna bera jartzen da zalantzan
bakoitzaren garapen askea da nahitaezko baldintza guztion garapen askea lortzeko
begiratu batean, salgai batek ematen du begien bistako zerbait dela, oso nabaria; aztertuz gero frogatzen da oso objektu konplexua dela, zolitasun metafisikoz eta amarru teologikoz josia
biolentzia gizarte berri batez ernari dagoen gizarte zaharraren emagina da
diruak, guztia erosteko ahalmena duenez, objektu guztiez jabetzeko ahalmena duenez, edukitze-objektuetan guragarriena da. Bere zerizanaren ahalguztiduntasuna da ezaugarri hori unibertsal egiten duena; izaki ahalguztiduntzat jo daiteke, beraz
ergelkariaren paradigma: diruak leialtasuna desleialtasun bihurtzen du, maitasuna gorroto, gorrotoa maitasun, bertutea bizio, bizioa bertute, morroia jabe, jabea morroi, lelokeria adimen eta adimena lelokeria
ez da kontzientzia bizitza ebazten duena; aldiz, bizitza da kontzientzia ebazten duena
filosofoek mundua interpretatu besterik ez dute egin, orain aldatzen asmatu behar da
giza munduak balioa galtzen du gauzen munduaren balioa handitzen den hein berean
gure burgesek, beren langileen emazte eta alabak erabilgarri edukitzea nahikoa iruditzen ez eta, prostituzio ofiziala aipatu gabe, elkarren emazteak seduzitzen aurkitzen dute berebiziko atsegina
idazle bat ez da produktibo ideiak sortzen dituen neurrian, baizik eta bere lanak argitaratzen dituen editorea aberasten duen neurrian
ideologia nagusia beti izan da klase menderatzailearena
industria modernoaren ibilbide osoak frogatzen du, kapitalari kontrola ezartzen ez bazaio, neurrigabe eta krudelki jarduten duela langileria osoa degradazio-egoerarik larrienean murgilarazteko
jopu gehienek uste dute jopuak direla erregea errege delako eta ez dira konturatzen, erregea beraiek jopuak direlako dela errege
komunismoa da, beraz, gizakia eta natura funtsean guztiz bat eginda, naturaren benetako berpiztea, gizakiaren naturalismoa gauzaturik eta naturaren humanismoa gauzaturik
komunismoaren teoria esaldi bakar batean laburbil daiteke: jabego pribatua abolitzea
krisialdietan izurrite bat zabaltzen da, aurreko garai guztietan zentzugabea emango lukeena: gainprodukzioa
langilea merkantzia merkeago bihurtzen da merkantzia gehiago ekoizten duen neurrian
langilea, zenbat eta gehiago ekoizten duen, orduan eta txiroago egiten da
oinarrian, alde txikiagoa dago peoi baten eta filosofo baten artean, artzakur baten eta xarlango baten artean baino; lan-banaketa da haien artean izugarrizko zuloa ireki duena
sorreratik bertatik, errotulu nazionalez apainduriko banku handiak, espekulatzaile pribatuek gobernuen gerizpean eratutako elkarteak besterik ez ziren
zenbat eta gutxiago jan eta edan, zenbat eta likore gutxiago erosi, zenbat eta gutxiagotan joan antzerkira, dantzara, tabernara, zenbat eta gutxiago pentsatu, maitatu, teorizatu, abestu, pintatu, esgrima egin, etab., orduan eta gehiago aurrezten duzu, orduan eta handiagoa da ez sitsak ez erdoilak jango ez duten zure altxorra, zure kapitala. Zenbat eta gutxiago zaren, zenbat eta gutxiago kanporatzen duzun zeure bizitza, hainbat gehiago daukazu, hainbat handiagoa da zure bizitza alienatua eta areago gordetzen duzu zeure zerizana
zirkunstantziek gizakia taxutzen dute, eta gainera, ez gizkakiek zirkunstantzia baino neurri txikiagoan